Πολλά είναι τα τηλέφωνα που δεχθήκαμε στον σύλλογο ζητώντας την γνώμη μας για το ατύχημα που έγινε στο Allou Fun Park.  Εξ αρχής δηλώνουμε οτι ακόμη η υπόθεση είναι σε στάδιο έρευνας απο πραγματογνώμονες και χωρίς την συγκέντρωση όλων των στοιχείων δεν μπορούν να γίνουν εκτιμήσεις,  Αντ’ αυτού όμως αναδημοσιεύουμε άρθρο της   30 Απριλίου του 2014  σχετικά με ένα άλλο ατύχημα που έγινε σε Λούνα Παρκ του Ελληνικού που είναι τόσο επίκαιρο (δυστυχώς) μετά απο 8 χρόνια, που δεν θα προσθέταμε κάτι παραπάνω σήμερα.  Για να δούμε. Έστω και τώρα θα γίνει κάτι η θα κλαψουρίζουμε κροκοδείλια στο επόμενο ατύχημα ?

Τι Έφταιξε ?               Αθήνα 30/4/2014  Χατζηδημητράκης Παν.

Τις τελευταίες μέρες έγινε πολύς λόγος, για τον ατύχημα που έγινε σε Λούνα Πάρκ του Ελληνικού με θύμα ένα δεκατριάχρονο αγοράκι, ενώ η αδελφούλα του βρίσκεται στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» ευτυχώς εκτός κινδύνου.

Γίνονται αναλύσεις & υποθέσεις όπως πάντα από τα ΜΜΕ, και χωρίς να τίθενται ερωτήματα, πολλοί αποφαίνονται ως ειδικοί εμπειρογνώμονες δικηγόροι, μηχανικοί, σύμβουλοι ασφαλείας, κ.τ.λ. Τίποτα περίεργο ως εδώ. Εστί πάντα γίνεται σε κάθε τραγικό συμβάν, για να ξεχασθεί σύντομα, μέχρι να το διαδεχθεί το επόμενο, συνήθως σε μικρό χρονικό διάστημα.

Το αποτέλεσμα όμως ποίο είναι? Τι μένει από όλα αυτά?

Υπάρχει κάποια νομική θεσμική παρέμβαση της πολιτείας για να μην επαναληφθεί κάτι ανάλογο? Βάζουμε μυαλό?

Εδώ είμαστε για να το δούμε.

Χωρίς να θέλω να λάβω θέση για το συμβάν «καθ’ αυτό», αφού δεν έχουν συλλεγεί ακόμη όλα τα δεδομένα θα ήθελα να θέσω μόνο ορισμένα ερωτήματα.

Γνωρίζουμε ότι οι επιχειρήσεις έχουν υποχρέωση να παρέχουν υπηρεσίες Τεχνικού Ασφαλείας στους εργαζόμενους τους.

Γνωρίζουμε ότι οι μεταποιητικές επιχειρήσεις με εγκατεστημένη ισχύ άνω των 75  Kw  είναι υποχρεωμένες να έχουν Επιβλέποντα Μηχανικό.

Γνωρίζουμε επίσης ότι έχουν υποχρέωση να διαθέτουν Μελέτη Επικινδυνότητας, όπου αναγνωρίζονται οι κίνδυνοι, αξιολογούνται και τέλος διαχειρίζονται, αυτοί που δεν μπορούν να εξαλειφτούν.

 

Αν και η Μελέτη Επικινδυνότητας αφορά τις συνθήκες εργασίας, το περιεχόμενό της είναι τέτοιο, που την καθιστά σχεδόν ταυτόσημη με την ασφαλή λειτουργία της επιχείρησης. Ποιος είναι λοιπόν ιδανικότερος για την αναγνώριση, την αξιολόγηση, και την διαχείριση των κινδύνων ή τους εν δυνάμει κινδύνους, από τον επαγγελματία Τεχνικό Ασφαλείας (Τ/Α) ?

Ποιός έχει την επιστημονική επάρκεια ή ακόμη και την μεγαλύτερη εμπειρία από τον (Τ/Α), του οποία η δουλεία καθημερινά είναι να αναγνωρίζει επικινδυνότητες, να κάνει προτάσεις εξάλειψης ή διαχείρισης του κινδύνου, να προσπαθεί να εξηγήσει και να πείσει στους εργοδότες γιατί πρέπει να πάρουν μέτρα?

Να ελέγχει την νομιμότητα Ασφαλούς Λειτουργίας, την κατοχή και την ανανέωση των ανά περίσταση απαιτούμενων Πιστοποιητικών, Πυροσβεστικής – Ανυψωτικών – Ηλεκτρολογικών, Σημάνσεων CE -Υγειονομικών- Περιβαλλοντικών Όρων, καθώς και την ύπαρξη φαρμακείου, πυροσβεστήρων, σήμανσης χώρου κτλ.

Μα τα έχει προβλέψει όλα αυτά η Πολιτεία, θα ισχυριζόταν κάποιος. Πως? Κάνοντας τον ίδιο τον εργοδότη (στις πιο πολλές επιχειρήσεις) (Τ/Α) δια βίου με ένα σεμινάριο 10 ωρών? Και 50 υπαλλήλους να έχει ένα Λούνα Πάρκ η ένα Ξενοδοχείο, ο εργοδότης του με αυτό τον τρόπο μπορεί νομίμως να τον (Τ/Α).

Δηλώνοντας υπεύθυνος λειτουργίας Λούνα Πάρκ ο οποιοσδήποτε, δεν απαιτείται να έχει καμία γνώση καμία γνώση!

Οι μεγάλες επιχειρήσεις, στην πλειοψηφία τους, έχουν αναθέσει τα καθήκοντα στου (Τ/Α) και επιβλέποντος Μηχανικού, σε ειδικούς επαγγελματίες.

Στις μικρές επιχειρήσεις όμως όπου (Τ/Α) είναι ο ίδιος ο εργοδότης, πρέπει τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο να γίνεται επίσκεψη από επαγγελματία (Τ/Α), για την αναγνώριση κινδύνων και την υπόδειξη μέτρων πρόληψης.

Οι ευαισθητοποιημένες μικρές επιχειρήσεις το έχουν δει και έχουν αναθέσει τα καθήκοντα του (Τ/Α) σε επαγγελματίες, εντάσσοντας την Ασφάλεια στην γενική πολιτική τους .

Ποίο θα ήταν το κόστος? Πόσο θα κοστίσει η απασχόληση κάποιου για 8 – 10 ώρες τον χρόνο?

Ποιό είναι τώρα το κόστος του συμβάντος? Μπορεί η ανθρώπινη ζωή να κοστολογηθεί?

Στα Λούνα Παρκ λογω της αυξημένης επικινδυνότητας πρέπει να γίνει η θεσμοθέτηση του επαγγελματία Επιβλέποντος Μηχανικού, όπως και στις μεταποιητικές επιχειρήσεις.

Ο έλεγχος της πιστοποίησης αποδείχθηκε οτι δεν φτάνει !

Αν κάποιος γνωρίζει άλλο τρόπο, που με μικρότερο κόστος θα υπάρχει καλύτερο αποτέλεσμα, ας τον αναφέρει εδώ.