Η 5η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης: Αγγελική Παπαθανασοπούλου, Επαμεινώνδας Τσάκαλης, Παρασκευή Ζούλια. 10 χρόνια μετά τους θυμόμαστε και τιμούμε τη μνήμη τους.
Δέκα χρόνια μετά, το έγκλημα της Marfin που ουσιαστικά στιγμάτισε τη μνημονιακή Ελλάδα, με τρεις νεκρούς, μια εκ των οποίων έγκυος και 21 τραυματίες, παραμένει αγνωστών δραστών.
Σήμερα κλείνουμε 10 ολόκληρα χρόνια από τρεις θανάτους τέτοιας παγωμένης μοναξιάς. Τρεις νέοι ανθρώποι δολοφονήθηκαν άγρια στο χώρο εργασίας τους, τρεις δολοφονίες που συνδέθηκαν με τη σύγχρονη ιστορία μας, που τη σημάδεψαν και μας βαραίνουν. Βαραίνουν το συλλογικό μας ασυνείδητο γιατί ποτέ δεν τους τιμήσαμε, ποτέ δεν σταθήκαμε ενωμένοι απέναντί τους, δεν τους αναγνωρίσαμε ως αυτό που ήταν. Εκείνα τα χρόνια θεωρήθηκαν νεκροί των «άλλων» σε έναν «πόλεμο» που τότε ξεκινούσε κατασκευάζοντας ψευδείς διαιρέσεις και ψεύτικα ιδανικά. Οι θάνατοι αυτοί εγκαινίασαν με τον πιο τραγικό τρόπο μια παράλογη, καταστροφική περίοδο, αυτή του «αντιμνημονιακού αγώνα», την περίοδο του «εμείς» και «αυτοί».
Οι φυσικοί αυτουργοί, δεν εντοπίστηκαν, οι δύο που αρχικά κατηγορήθηκαν ουσιαστικά αθωώθηκαν, ενώ το μόνο που άλλαξε δραματικά, ήταν οι ζωές των υπαλλήλων του φλεγόμενου κτηρίου της οδού Σταδίου. Οι περισσότεροι, από αυτούς που κατάφεραν να επιβιώσουν από εκείνο το κολασμένο πρωινό της 5ης Μαίου του 2010, έκλεισαν για πάντα την πόρτα πίσω τους. Άλλαξαν ζωές, άλλαξαν επαγγέλματα, κάποιοι άλλαξαν και τόπο κατοικίας και κανένας τους δεν θέλει να ξανακούσει για την πονεμένη αυτή ιστορία.
Σύμφωνα με μαρτυρίες πολλοί διαδηλωτές θεωρούσαν ότι το υποκατάστημα της Marfin ήταν κλειστό εκείνη την ημέρα. Στη δικογραφία, ωστόσο, υπάρχουν αναφορές για προτροπές ατόμων προς τους δράστες, με ιαχές όπως «να καείτε ρε π…», ακόμα και ρίψεις πετρών προς την τράπεα. Αλλοι διαδηλωτές, όμως, προσπάθησαν να τους σταματήσουν. Ηταν όμως ήδη αργά καθώς οι φλόγες άρχισαν να τυλίγουν το κτίριο της Marfin.
Κατά την επίσημη αναφορά για την τραγωδία στη Marfin, λόγω των καπνών οι περισσότεροι υπάλληλοι στοιβάχτηκαν στον μικρό φωταγωγό που επικοινωνούσε μέσω πλέγματος με την ταράτσα. Ενας από τους εργαζόμενους κατάφερε να σπάσει το πλέγμα και τότε αρκετοί αναρριχήθηκαν από τον φωταγωγό στη στέγη και πήδηξαν σε διπλανό κτίριο.
Οι πέντε από τους συνολικά οκτώ εργαζόμενους της Marfin κατάφεραν να διαφύγουν με αναπνευστικά προβλήματα. Για τους υπόλοιπους τρεις, ωστόσο, η μοίρα ήταν διαφορετική. Νεκροί ανασύρθηκαν η Αγγελική -έγκυος στον τέταρτο μήνα, η Παρασκευή και ο Επαμεινώνδας, που παρότι βγήκαν στα μικρά μπαλκόνια δεν μπόρεσαν να σωθούν και υπέκυψαν λόγω ασφυξίας.
«Το κτίριο δεν είχε άλλη έξοδο πέρα από την κυρία είσοδο. Ήταν σαν να ήμασταν στο εσωτερικό μιας καμινάδας», καταθέτει ο Γιώργος Σταυρογιαννάκης, υπάλληλος της τράπεζας, ο οποίος εργαζόταν στον τελευταίο όροφο του κτιρίου. Όπως εξήγησε, η μοναδική είσοδος – έξοδος του καταστήματος ήταν κλειδωμένη και κανείς από τους υπαλλήλους δε μπόρεσε να βγει από τις πόρτες.
Όπως διακριβώθηκε και αποτυπωθηκε στο πόρισμα που συνέταξε ο τεχνικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Εργασίας καταλογίζει στην Τράπεζα παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην ελλειπή εκπαίδευση του προσωπικού. Διαπιστώθηκε ότι υπήρχε μόνο μια έξοδος κινδύνου, η οποία βρέθηκε και κλειδωμένη, ενώ το τηλεχειριστήριο είχε χαθεί. Επίσης, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα, οι εμπειρογνώμονες εντόπισαν προβλήματα πυρασφάλειας, ενώ το υποκατάστημα δεν διέθετε το απαιτούμενο από το νόμο πιστοποιητικό πυρασφάλειας από την Πυροσβεστική. Όλοι οι εργαζόμενοι κατέθεσαν πως δεν είχε γίνει ποτέ άσκηση εκκένωσης του κτιρίου. Αναφέρεται πως «η έξοδος κινδύνου ήταν κλειδωμένη και πως για να ανοίξει ήταν απαραίτητη η χρήση τηλεχειριστήριου, το οποίο βρισκόταν σε άλλο χώρο» .
Στο μεταξύ, οι πυροσβέστες που επιχειρούσαν στη Marfin έσβησαν τις μαινόμενες φλόγες και λίγα λεπτά αργότερα μπόρεσαν να μπουν στο κτίριο. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Φίλιππο Κουτσάφτη «ο καπνός και τα τοξικά αέρια από την καύση των πλαστικών και χαρτικών τους σκότωσαν σχεδόν αμέσως. Απώλεσαν τις αισθήσεις τους και λίγο μετά πέθαναν».
Στην υπόθεση, υπήρξαν καταδικαστικές αποφάσεις. «Με την καταδίκη τριών εκ των τεσσάρων στελεχών της Marfin έκλεισε η δίκη για τον θάνατο των τριών υπαλλήλων και τον τραυματισμό άλλων 21, μετά τον εμπρησμό στο υποκαταστήματα της Σταδίου, κατά τη διάρκεια επεισοδίων, τον Μάιο του 2010», αναφέρεται στο ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους τρεις καταδικασθέντες. Έκρινε ενόχους τον διευθύνοντα σύμβουλο της Marfin Κωνσταντίνο Βασιλακόπουλο, τον υπεύθυνο ασφαλείας του κτιρίου Εμμανουήλ Βελονάκη (22 έτη ποινή φυλάκισης) και την διευθύντρια του καταστήματος Άννα Βακαλοπούλου ( 5ετή κι έναν μήνα έκτιση ποινής), για τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια τριών υπαλλήλων και τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων, επιβάλλοντας παράλληλα καταβολή χρηματικής εγγύησης 30.000 ευρώ στον καθένα χωριστά, ενώ αθώωσε την υποδιευθύντρια του καταστήματος Αναστασία Κούκου.
Στην πρότασή της, η Εισαγγελέας της Έδρας – σύμφωνα με δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ είχε ζητήσει την ενοχή και των τεσσάρων στελεχών της τράπεζας.
Όπως είχε αναφέρει στην πρότασή της η Δικαστική Λειτουργός, οι κατηγορούμενοι «μπορούσαν να προβλέψουν και να αποτρέψουν το αποτέλεσμα, αλλά εκείνοι δεν έλαβαν κανένα μέτρο πυροπροστασίας ή εκκένωσης του κτιρίου» ενώ τόνισε ότι «ακόμη και την ύστατη στιγμή δεν εκκένωσαν το κατάστημα το οποίο ήταν γυμνό και απροστάτευτο. Έπρεπε να εκκενωθεί, όπως εκκενώθηκαν άλλες τράπεζες στην περιοχή εκείνη την ημέρα».
https://www.youtube.com/watch?v=2zTAuwdnYuw#action=share
Πηγή: https://www.iefimerida.gr/ https://www.nantiareport.gr/
