Του Χρήστου Γαβαλά

Στην χώρα μας ως τεχνικός ασφαλείας μπορεί να γίνει ο κάθε μηχανικός, χωρίς να έχει διδαχτεί ποτέ του ασφάλεια και υγεία της εργασίας δηλαδή δεν υπάρχουν πιστοποιημένοι επαγγελματίες

Με μελανά χρώματα περιγράφει την προοπτική βελτίωσης της ασφάλειας στους χώρους εργασίας, παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας, ο Παναγιώτης Χατζηδημητράκης.

Όπως τονίζει χαρακτηριστικά, «παρ’ όλη την εξέλιξη της τεχνολογίας και την αυτοματοποίηση της παραγωγής τα εργατικά ατυχήματα τα τελευταία 4-5 δείχνουν αυξητικό χαρακτήρα και δεν βλέπω κάποια θετική προοπτική για το μέλλον».

Εκφράζει παράλληλα τον προβληματισμό του αναφορικά με την έλλειψη παιδείας σε ο,τι έχει να κάνει με την πρόληψη του κινδύνου στους χώρους εργασίας.

«Γενικά είμαστε μία χώρα χαμηλής κουλτούρας και παιδείας όσον αφορά την πρόληψη κινδύνων», σημείωσε, διευκρινίζοντας ότι ο τεχνικός ασφαλείας είναι αυτός που θα προβεί στην αναγνώριση των κινδύνων, την αξιολόγηση και την διαχείρισή τους. 

Ταυτόχρονα, είναι και αυτός που -όπως χαρακτηριστικά αναφέρει- «προσπαθεί να εισάγει την επιστήμη της ασφάλειας και υγεία της εργασίας και γενικότερα το risk management  στην κεντρική πολιτική της επιχείρησης, να ευαισθητοποιήσει τους εργαζόμενους και την διοίκηση της».

Ερωτηθείς σχετικά με αποζημιώσεις που χορηγούν επιχειρήσεις σε εργαζομένους τους σε περιπτώσεις ατυχημάτων, σημειώνει ότι δεν υπάρχει νομικός προσδιορισμός αποζημίωσης και κάθε περιστατικό αξιολογείται διαφορετικά σύμφωνα με τις συνθήκες του συμβάντος.

Ερωτηθείς για το πόσο δύσκολο είναι να πειστεί η διοίκηση μιας επιχείρησης ή η εργοδοσία για την σημαντικότητα της ασφαλιστικής κάλυψης εν ώρα εργασίας, ο κ. Χατζηδημητράκης σημειώνει με σαφήνεια ότι «υπάρχει δυσκολία να πειστούν για την σημασία της ασφαλιστικής κάλυψης εν ώρα εργασίας των εργαζομένων τους», διότι όπως τονίζει «ήδη πληρώνουν μεγάλα ποσά για ασφάλιστρα εργαζομένων στο Δημόσιο».

Αναφορικά με το τι πρέπει να προσέχουν οι επιχειρήσεις για τις ασφαλιστικές καλύψεις που πρέπει να παρέχουν στους υπαλλήλους τους για να τους προστατεύσουν καλύτερα εν ώρα άσκησης καθήκοντος, ο κ. Χατζηδημητράκης επισημαίνει ότι το σημαντικότερο είναι «να παρέχουν στους εργαζόμενους σωστές υπηρεσίες ασφάλειας και υγείας της εργασίας».

Και προσθέτει με εμφανή σημάδια προβληματισμού στον τόνο του, κάνοντας λόγο για έλλειψη εμπεριστατομένων γνώσεων από τη μεριά των συμβούλων ασφαλούς εργασίας: «Πολλές επιχειρήσεις καλύπτουν μόνο αυτή την τυπική υποχρέωση να έχουν τεχνικό ασφαλείας. Στην χώρα μας ως τεχνικός ασφαλείας μπορεί να γίνει ο κάθε μηχανικός, χωρίς να έχει διδαχτεί ποτέ του ασφάλεια και υγεία της εργασίας δηλαδή δεν υπάρχουν πιστοποιημένοι επαγγελματίες. Είναι λίγοι αυτοί που μπορούν να παρέχουν ορθή και αποτελεσματική συμβουλευτική για την αποφυγή ατυχημάτων».

Παράλληλα με τον ρόλο του ως προέδρου του Συλλόγου Τεχνικών Ασφαλείας Ελλάδας, ο κ. Χατζηδημητράκης είναι και διευθύνων σύμβουλος της συμβουλευτικής εταιρείας ISOCOM, που ειδικεύεται μεταξύ άλλων και στην πιστοποίηση ανυψωτικών μηχανημάτων, ενός κλάδου ανερχόμενου με σημαντικούς ωστόσο κινδύνους για τους χειριστές των οχημάτων αυτού του τύπου.

«Στις ανυψώσεις υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι. Οι φορείς πιστοποίησης ανυψωτικών μηχανημάτων δεν έχουν εμπλοκή στον τρόπο χρήσης τους γιατί η πιστοποίηση δίδεται με βάση τον έλεγχο που έγινε την εκάστοτε ημερομηνία ελέγχου. Κατόπιν, ωστόσο, συνήθως οι ιδιοκτήτες των μηχανημάτων επεμβαίνουν σε αυτά με αποτέλεσμα να καθιστούν μη λειτουργικές σε πολλές περιπτώσεις τις ασφαλιστικές δικλείδες».

Εντοπίζει παράλληλα πρόβλημα στην εύρεση πιστοποιημένων χειριστών ανυψωτικών μηχανημάτων, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν υπάρχει φορέας πιστοποίησης για αυτούς στην Ελλάδα, γεγονός που αναγκάζει πολλούς εξ αυτών να καταφεύγουν στο εξωτερικό για την απόκτηση του σχετικού τίτλου.