Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη. Αποτελεί επέτειο σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ …
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των γυναικών. Το περιστατικό αυτό δεν αποτελεί το μόνο αιματοβαμμένο!
Στις 25 Μάρτη του 1911, ξέσπασε φωτιά στο εργοστάσιο της Triangle Waist, σε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις παραγωγής ειδών γυναικείου ρουχισμού στη Νέα Υόρκη (που στεγαζόταν σε πολυώροφο κτίριο). Εκεί εργάζονταν περίπου 500 άτομα, κυρίως μετανάστριες. Πολλές από αυτές ήταν μικρά κορίτσια ακόμα και 13-14 ετών.
Όταν ξέσπασε η φωτιά στον όγδοο όροφο, εργάτες άρχισαν να φωνάζουν στους συναδέλφους τους να εγκαταλείψουν το κτίριο. Όσοι βρισκόταν όμως στον ένατο και δέκατο όροφο ήταν κλειδωμένοι και ο επιστάτης που είχε τα κλειδιά είχε ήδη εγκαταλείψει το κτίριο!
Η τακτική του κλειδώματος, ακολουθούνταν πάγια ώστε να εμποδίζεται η είσοδος μελών του σωματείου, αλλά η έξοδος των εργατριών κατά τη διάρκεια της δουλειάς, η κλοπή κτλ
Η φωτιά εξαπλώθηκε αστραπιαία, εγκλωβίζοντας δεκάδες γυναίκες πίσω από την κλειδωμένη κύρια πόρτα και τις φραγμένες από στοίβες ραπτομηχανών δευτερεύουσες εξόδους. Κάποιες κατάφεραν να ξεφύγουν από τους ανελκυστήρες, που πολύ γρήγορα όμως αχρηστεύτηκαν από την φωτιά που έφθασε στα φρεάτια, ενώ άλλες διέφυγαν από το δέκατο όροφο σε ταράτσες γειτονικών κτιρίων. Πλήθος όμως εργατριών εγκλωβίστηκαν χωρίς δυνατότητα διαφυγής, ιδιαίτερα στον όγδοο και τον ένατο όροφο του κτιρίου, καθώς οι σκάλες της πυροσβεστικής έφθαναν μέχρι τον έκτο όροφο. Πολλές γυναίκες, μη έχοντας άλλη επιλογή, άρχισαν να πηδούν απελπισμένες η μια μετά την άλλη στο κενό. Μετά το σβήσιμο της πυρκαγιάς, 146 εργαζόμενες ήταν νεκρές …

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ …
Σαφέστατα δεν είναι η γιορτή της γυναίκας ημέρα για λουλουδάκια, σοκολατάκια και συνάξεις γυναικοπαρεών για καλοπέραση!
Φαίνεται πως δεν μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος! Ακόμα και από κάποια τόσο τρανταχτά!
Πόσες επιχειρήσεις γνωρίζουμε σήμερα που κρατούν τις εξόδους κινδύνου κλειδωμένες ? Γιατί τρέμουν για κλοπές! Γιατί φοβούνται ελέγχους ! Μπορεί να αλλάζει η αιτία αλλά όχι το αποτέλεσμα !
Πόσες δευτερεύουσες έξοδοι κινδύνου παραμένουν φραγμένες από εμπορευματα ή άχρηστα αντικείμενα ?
Πόσο μπροστά έχει καταφέρει να πάει ο τομέας της Ασφάλειας και Υγείας στον χώρο εργασίας ? Πόσο έχει γίνει μέρος της κουλτούρας μας ?